Τρίτη 6 Μαρτίου 2018

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑ ΤΟΙΧΟΥ



Η Μαρίκα, φανερά ταραγμένη, δημοσίευσε στο χρονολόγιό της, φωτογραφίες από την πολύπαθη Συρία, συνοδευόμενες από κατάρες για τους υπαίτιους της φρίκης του πολέμου.

" Έτσι καταντήσαμε πλέον Μαρίκα μου σαν ανθρωπότητα, αναίσθητοι, να μην μας αγγίζει πουθενά ο πόνος του άλλου. Δυστυχώς! ", σχολίασε το Κατινάκι, προσθέτοντας άφθονες κλαμένες φατσούλες.
Έπειτα, έκλεισε τον υπολογιστή και πήγε στη λαϊκή αγορά να ψωνίσει για την οικογένεια της. Εκεί, ανάμεσα στο πλήθος εντόπισε έναν μελαψό άνδρα και μια μελαψή γυναίκα με μαντίλα να κρατά δυο μικρά παιδιά από το χέρι. "Εσείς μας λείπατε τώρα, να μας γεμίσετε αρρώστιες", μουρμούρισε μέσα από τα δόντια της και ξίνισε τα μούτρα του το Κατινάκι.

Η Βίκυ, ποιήτρια στο επάγγελμα κατά δήλωσή της και φυσικά ευαίσθητη ψυχή· γνωστή ψυχοπονιάρα από τις δημοσιεύσεις της, σχολιάζει με τον δικό της, μοναδικό τρόπο, τη φρίκη και το αιματοκύλισμα στον τοίχο της Μαρίκας.
"Ίσως ένα ποίημα να μπορεί να μιλήσει καλύτερα από εμένα", γράφει, και προσθέτει με καμάρι το τελευταίο ποίημα που έγραψε και μιλάει φυσικά για εκείνα τα καημένα τα παιδάκια που σκοτώθηκαν χθες και δεν θα προλάβουν να μεγαλώσουν ποτέ.
Έπειτα, περιμένει με αγωνία, τρώγοντας τα νύχια της μαζί με ένα σπιτικό κρουασάν με σοκολάτα, να διαβάσει τα σχόλια και τους επαίνους για το αριστούργημά της.

Η Αργυρώ, διαβάζει τις στιχομυθίες και τα σχόλια στην ανάρτηση της Μαρίκας και νιώθει μια αηδία να της ανεβαίνει στο λαιμό. Έπαψε από καιρό να προσπαθεί να κάνει τον κόσμο να καταλάβει το αυτονόητο. Πως κανένας άνθρωπος δεν σώθηκε και δεν βοηθήθηκε ουσιαστικά από μακριά. Πως κανενός η ζωή  δεν σώθηκε με λέξεις, με ποιήματα και με φωτογραφίες ευαίσθητων κοινωνικά ανθρώπων, μα ανόητων στην πραγματικότητα.
Κουνάει κουρασμένη το κεφάλι, αναστενάζει βαθιά και αποσυνδέει από το ιντερνέτ το τηλέφωνο. Άλλωστε, σε δυο στάσεις θα κατέβει. Μόλις σχόλασε από το εργοστάσιο και πηγαίνει τρέχοντας στη δομή. Έχει βάρδια στο μαγείρεμα σήμερα. 
Τρεις φορές την εβδομάδα, σταθερά, εδώ και δύο χρόνια.

Μαρία Φουσταλιεράκη 1-3-2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας...